Dost Bağı Şiiri - Kemal Doğanay

Gururumu dala astım,
Gelen bakar, giden bakar.
Reklam değil asıl kastım,
Boş konuşan bağrım yakar.

Dalda öten ala karga,
Kanadını dala takar.
Doğru sanan sözde Parga!
Günü gelir yürek yakar.

Dost Bağı’nın gülü solmaz,
Sular bile coşkun akar.
Her çiçeğin balı olmaz,
Gül dalında diken çıkar.

Seven bazen sevdiğine,
Düşman gibi kurşun sıkar.
Bugün dostum dediğine,
Hatır bilmez gönül yıkar.

DOĞANAY’ım sorma neden,
Kulağına küpe takar?
Menziline gizli giden,
Göz önünde şimşek çakar.