Ağır ağır yanacaksın gönül fırınında,
Önce sevgi ateşi basmalı yüreğini.
Sonra pembeleşmeli yüksek ateşte.
Riyalar, roller duman olup gitmeli,
Kül olmalı nefretler, hasetler...
Menfaatleri de erittin mi kor havuzunda,
Birde umutlarını üfledin mi narın alevine,
Alıp bu ateşide koydun mu yüreğinin ortasına,
İşte Ey Gönül! Şimdi geldin demektir tavına.
Hazırsın artık gönüllere akıp, Dost Ateşi olmaya...
Kayıt Tarihi : 20.3.2011 05:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!