Dost Ahbap Yaren Toprak Şiiri - Yusuf Duru

Derdi mihnet ile bu ömür geçmez
Gam çekme a gönül bu dünya yalan
İnsan yükü ağırdır hun asam olur
Peşinden koştuğumuz bu hülya yalan

Boş yere kederlenip ince düşünme
Yetişmek pek güçtür dehrin peşinde
Bırak işi oluruna padişahın işi ne
Acı tatlı hatıralardır geride kalan

Ağla ey gönül ağla, kalp temizlensin
Akıt gözyaşlarını ruhun dinlensin
Mazide yaşanan, atide demlensin
Bir tatlı tebessümdür yüreğe dolan

Nerede dostlarım hani ahbaplar
Avuç avuç üzerime toprak attılar
Sonra güle konuşa çekip gittiler
Ve birazdan gelecek hesabı soran.

İşte kabir karanlık toprağın altı
Derin sessizliğim benimle kaldı
Yapacak daha bir çok işlerim vardı
Ömür gül goncası bir nefeste solan

Sevdiğini söylesen ne çare geçti
Onca gönül arasında senimi seçti
Heyhat sevdiceğim o tren kaçtı
Dinle bak gidenler her daim nalan.