Dost Ağıdı Şiiri - Adnan Adıgüzel

bilinmeze giden bir yolda
eserse ayrılık rüzgarı
unutulmak kader olursa
bir dost ağıdı düşer dilime
sarılırım kendime birde anlamsız kelimelere
üşürüm bir temmuz gecesi
beklerim bir dost eli sarsın diye beni
beni saran bir kefen olur gece
birde kaldirimlar dilimdeki hüzünlü hece
unutulmak acı unutulmak yıkar insanı
kalın kitaplar arasına konan güller gibi
yakın kitaplari yakın bu sehri
savurun külleri unutun maziyi
unutun ağlamayı
belki ağlarsanız korkarım hatırlarsınız
maziye gömülü sevgi dolu günleri