Dost Acısı Şiiri - Berkay Kuzu

Bu dostluk varya bu dostluk,
Beni hep kandırdı benim hep canımı yaktı.
Dost nedir bilmezdim
Öğrendim Ama keşke öğrenmeseydim.

Her dostum vurdu bana.
Çelme çaktılar hayatıma,
Başarısız oldum hep.
Onlarsa güldüler hep bana.

Niye ben niye hep ben?
Onlar mutluda ben niye mutsuzum.

Gelip geçiyorlar yanımdan.
Bakmıyorlar suratıma
Sakınıyorum onlardan utanıyorum.
Bana bakınca kaçıyorum.

Arkadan gelen o sesleri dinleyince
Kalbim burkuluyor.
Sözleri duymamak için bir çırpıda fırlıyorum uzaklara
Ama ne dediklerini anlayabiliyorum
Çünkü onların beni tanımadıkları kadar tanıyorum onları.

Belki birgün gelecekler bakacaklar bana.
Özür dileyecekler.
Ama bir bakıcam onlara
Birde bakıcam hayatıma...

Onların yaptıklarını geçiricem gözümden
Hayatımı düşünücem
Ama onlara bir çift söz söyleceğim.
Artık çok geç...