Bu yalnızlıklar, dost acıları
ayrılık türküleri bağlamalarda.
Masada oturan dört kişi
Üçü ayakta,
bundan ibaret fotoğraf
bir anlamı yok
bir başlangıcı yok.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




2001 yıkında çekilmiş bir fotoğraf ve her biri bir başka yere savrulmuş dostlar için yazılmış bir şiir. üzerinden 11 yıl geçtikten sonra ancak anlamına kavuşmuş sözcükler.'Ve kapanır birden perde.
Teker teker çekilir Dost Sahnesinden Oyuncular.
Şimdi neredeler?
Kim bilir nerede'
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta