Dost Acı Söylermiş

Dost acı söylermiş dediler bazen
Çok seven kavuşmaz kalır arada
Sevilen olurmuş terkedip üzen
Gönül hep sızlarmış kalır yarada

Geç anladım seni zaman içindoe
Gönlüm yanıp tüttü duman içinde
İnleyen tel gibi keman içinde
Aşk çalar ben dinler sensiz burada

Bilmezdim vefasız olacağını
Sevginin böyle son bulacağını
Sen kışta bıraktın sevda bağını
Belki bahar yaz var senin orada

Yüzüm hiç gülmedi o gidişinle
Mutluluk ta gitti senin peşinle
Dert kurşunu gelir o ateşinle
Hasretin vuruyor ara sırada

Belkide yaşarsın güle oynaya
Bak güzelliğine övün aynaya
Beni Mecnun edip gittin Leylaya
Zaten bu yakışır gülüm sanada

Harcadın ömrümü aşk kumarında
Hep taşla örülmüş kalp duvarında
Umut bırakmadın bugün yarında
Sen gül yar ağlamak düşer banada

Unutursun çabuk günün birinde
Ben fazla yaşaman yaram derinde
Merhamet kalmamış gönül yerinde
Dönüpte bakmazsın ölsem şurada