Dost'a Uyarınca Şiiri - İshak Konya

Bu kentler tertemiz olmalıydı belki de
sokaklarında sonyaza veda eden erguvanlar,
İnsanlara sinen aromatik kokular
Dosta uyarınca...

Gündönümüne yakın
Bastırılamayan bir unutkanlığın uğultusunda
Kalabalık yığınlar
Aşkına şarabi eşkiyalara ayak sesleri,
Bu kentlerde yüreğimiz soluklanmalıydı...

Elleri var mıydı ki!
O Tutamadığımız sevgilinin
Bir kere olsun bir kere
Tutunup da yürüyemediğimiz,
Bir kere ki! ..
'Gözlerinden bir can süzüp
içimize çekemediğimiz...'

Bu kentlerde adı saklı kalan sevdanın
Arastalarında yürümek ayıp sayılmamışken daha
Bir kere olsun yüzüne bakıp da
' seni hep sevdik' demeye
Utandığımız sevgili;
Neresin de saklısın bu kentin?

Faili meçhul izbelerinden sıyırıp aydınlığı
Alacatan kuşağındaki sabahın
Güneşe kılavuzlık eden ' dişi bakir yıldızı...'

Dosta uyarınca olmalı şimdi gelişlerin
Gidişlerin düşmana inat.
Aşka isterik gecenin insanları gibi yüreğin
Uyunamayan uykularda,
Sancılı geçişler ülkesinin çocuğu!

'Bu deniz bizim
'Bu dağlar,
Bu ovalar,
Bu insanlar bizden! '
Bir sabah uyandığımızda
Altın sinisine yayılmış bu kent
Tertemiz olmalı...