.Dost’a derleme mektup Şiiri - Gönül Ersin

Sevgi merdivenlerini mevsimlerce geçtim
ağır/aksak
Solgun yanaklarımı göz yaşlarımla ıslatarak
Kış üşüttü, kaldım sonbaharında yalınayak
Uçuktu yaz geç kalmış kaçıktı bahar biraz

Âvâre berduş gibi gezer dururum şimdi
Nerede dert varsa yine ben bulurum bilki
Çıkmaz sokaklarda sırdaş olup gecelere
Kader buysa çekilir der yürürüm kaldırımlarca

Razı olup boyun eğip yine de katlanılmalı mı
Yoksa____________
Aşk ve sevda askıda sus/pus durmamalı mı
Ne ulu/orta gözlere sunulmalı sele/serpe
Ne de kıymet bilmezlere yeksân
______________________________Yerlerde
Gönülde saklanmalı taa derinlerde
Yeter ki__________________
Seyr_e sergi olmasın gurur

Ne cehennem düğümünde kopça
Ne cennetten kopmaca
Gömüldüğümüz toprakta göz/yaşlarımızla
Yeşeren bir fide gibi çiçekler açmaca
Ve olunmalı________________________
Tüm karamsar yarınlara kafa tutmaca

Ne ayrılık olsa ne hasret canda
Aşk yetmeli gönüle ömr_ü cihân da
Dost benim ben dostun yazgısı olup da
Çala/kalem yazılmış kader olmasa...

*kirazçiçeği*