Dost'a... Şiiri - Mert Coşkun

Dostum,
Duydun mu beni
O sessiz ancak yılgın
yorgun ve de argın
sesimi
hangi rüzgardı seni yanıma atan
neden esmez oldu o çınarın yelleri
kurudu diyorlar, biz oradayken ne mümkündü
gitmeliydi belki de o çınara
beni boş ver de
seni sormalı etmeli
sıhhatin yerinde mi?
vuruyor iken gözüme mavi flaşör
düşündüm halimizi gel gör
hangi yolun yolcusuyduk
hani yeminler etmiştik
aynı geminin yolcusuyduk
yakındık gerçi
bir telefon kadar
uzaktık gerçi
hiç olmayacak kadar
şimdilerde puslu ve yorgun
uzak bir yolda
haberdar desteğinden
sesleniyorum sana
Yıkılma Sakın diye
nitekim yıkıldığında
yıkılacağız
ancak
yıkılmamalı
savaşmalı
ulaşmalı bekaya
belki kutunda bir şiir
belki çöpte bir kağıt
ama unutma,
Yıkılma Sakın.