İstanbul'dan İzmir'e denizin olduğu her yerde.
Sen gittin gideli telaşlı bulutlarım
Birikiyor cümlelerim kavuşmuyor göğe
Varlığını gittiğinde anladım
Ey dost ne olursun gelmekte çok gecikme
Duvarlar üzerime bindi onları gezdiriyorum
Ezildikçe daha bir gür susuyorum
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta