Dost' a Şiiri - Ülkü Kara

Şarj kablom sensin Ey Yar! , makine bende kaldı,
Ruh sıkıştı,nefs hoyrat,akıl yok evde kaldı

Güç kalmadı takat yok,yüzde gözde astarlar,
Her vakitte boynuma, yağlı urgan asarlar.

’ Kop gel’ de Yarab! bana,güç ve şevk ver her daim,
Midem dolu,kalp yorgun, tenperverlikten halim.

Sen al aklı başımdan, nimete şükür ver de
Yüzümü ak et,ne olur, o secde denen yerde.

Kalbden bağlanayım ben, Yaradan’ın ipine
Heyhat ki sıratta kim, kiminleymiş kime ne?

24 Aralık 2011/Bursa