İnsan en çok dostlarından ölür.
Çünkü dost bilir en zayıf yerlerini,
Öyle kesip atmaz bir kerede. Kanırtır durur, en derininden.
Ne yandan incedir, bilir kalbini,
Mahirdir, hep yapıştırır, kırdığı yerden.
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta