Dost Şiiri - Bişar Ulutaş

Benden uzaklaşmadan önce
ufku izlemekten usanmazdı gözlerin
Parıltılar saçardın gözleri kamaştırırcasına
Yeryüzünün dehlizlerinde
çınlardı gülüşlerin
Meltemler eser,
saçlarını okşar giderdi
Ve ‘Ben’ sayesinde,
aramazdın hiç kendini.
Adımı fısıldadıklarında,
AŞK şahlanırdı yüreğinde.
Sınırsız ummanları benimle aştın
Çağlar devirdin, yeni çağlar adına
Kucak dolusu umutlar toplamıştın,
hepsi de birbirinden gerçekçi.
Yorgunluk ürkerdi senden,
gölgemde soluklanırken.
Hayat denen ân, uzayıp olurdu zaman.

Şâir kesilirdin bakınca gözlerime
Karşımda durunca ressam oluverirdin
Sevgi bollanır, taşardı avuçlarında
Mutluluk ardın sıra; usanmadan koşardın...
Dolaşırdın yeryüzünün tüm damarlarında
Pınar olurdun gürül gürül akan
Sen benimle ‘SU’ydun, benimle HAYAT...

Ya sonra ne oldu ey Dost!
Fedakârlıkları tepip her gün biraz daha uzaklaştın.
Beni terk edenler kervanına, sen de katıldın
Üzdü beni şimdi akıntısı duran pınarın
Çöp karıştı SU’yuna,
kirlendi HAYAT...

Biliyorum,
şimdi buhranlar kovalıyor ardın sıra;
koşamıyorsun
Yorgunluk ihanetine yeniliyorsun
Göz kapakların ağırlaşıyor,
önüne bakmaktan âciz kalıyorsun.
Kendini kaybediyorsun, düşünce kalabalığında.
Damarlarındaki kan ısınıp fokur fokur kaynıyor.
Kanlar tarafından terk ediliyorsun
Demir yığını bedenini,
zoraki yanında taşıyorsun.
‘Ben’i yalnız bırakanlarla rastlaşıyorsun
Ve onların pişman ağıtlarına eşlik ediyorsun
Terliyorsun…
Hurdalaşan vücudun titriyor,
yalnızlık depremiyle; üşüyorsun...

Duygun ve aklının arasındaki duvarları yıkamıyorsun
Günah gibi geziyorsun, uluorta
Ay yüzlü, irem misali birlikteliğimizi arıyorsun
Geç kalıyorsun…

Yorgun ve bitkin uzanıyorsun ölüm döşeklerine
Üstüne isyan yorganlarını örtüyorsun
Ayrılık nârı yakıyor vücudunu; pişiyorsun
Ufku son kez izlemek için açıyorsun perdeyi
BENsizliği görüyor, küfrediyorsun
Adımı fısıldasın istiyorsun birleri
Çıyanların gürültüsüne şahit oluyorsun
Yazgın üzüyor seni, kahroluyorsun…

Gürül gürül bir pınar süzülüyor gözlerinden;
ağlıyorsun
Göz bebeklerin büyüyor,
suratın kan kırmızı
Soluğunun kesildiğini geç fark ediyorsun
BENSİZ ÖLÜYORSUN!

.............Nisan 2003 - Van