DOST
Dost diye diye, nice nice insanlara sarıldım,
Benim gerçek dostum, kara toprakmış, bunu anladım,
Dünyayı dolandım durdum, ama boşa yorulmuşum,
Benim gerçek dostum, kara toprakmış dost,
Sadece benim üzülmem, bir şeye yaramaz,
Sen bana, ben sana, üzülmedikçe,
Bu yollar, gelip geçmez,
Sen bana, ben sana, gelip gitmedikçe dost,
Dost dediğin, iyi günde yanında olduğu gibi,
Kötü günde de, yanında olandır.
Ben böyle, gerçek dost bulamadım,
Benim gerçek dostum, kara toprakmış dost,
Sen bana, ben sana sarılmadıkça,
Bir birimizin yarasına, derman olmadıkça,
Düşmanlar, çomak sokar,
Yapacağın, bütün güzel işlerin içine dost,
Bir parça ekmeği, bölüp paylaşandır dost,
Gözünde ki yaşını silip, bağrına basandır dost,
Benim gerçek dostum, hiçbir zaman olmadı,
Benim gerçek dostum kara topraktır dost kara topraktır.
YAZAR: BARIŞ YEŞİLTAŞ
TARİH: 02.09.2024
SAAT: 11:00
Kayıt Tarihi : 2.9.2024 16:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!