Dost Şiiri - Leyla Bay

Masal olan insanlara
Bir varmış,bir yokmuşlara
Dost demem ben...

Romandır dost ,
Edebin,ebediyetin adıdır ,
Koca koca yıllara
Hüzünlü yollara
Acısıyla, tatlısıyla beraber yürüdüğün ,
Görünmez yükler altında kaldığında
Hayatın tüm zorluklarına
Birlikte kafa tuttuğundur...

Dost fıkradır bazen,
Ağlamaklı bir haldeyken
Yüzünü güldüren
Karanlıkta kalmışsa ruhun eğer
Can evini güneşlendirendir...

Dost şiirdir ,
En güzel sözleri yazdıran
Adım adım mısralarda dolaşan,
Hüznü kaldırıp,yerine huzur doldurandır...

Dost sözdür,
Tutulacak en güzel yemindir ,
Bağlanacak en güzel yanındır...
Dost, yanında saçmaladığın ,
"Ne der" diye, düşünmediğindir...

Dost, öğünlük değil,
Ömürlük olandır...
Ben "bittim" dediğimde
"Yettim" deyip gelendir...
Dost, görmesende
Varlığını hissettiren
Dualarında olduğunu bildiğindir...

Dost ,iki kalbin aynısı
Dost, iki kalbin aynasıdır...