Gönül düştü yollara, Ruhun pınarları sızladı. Vicdan denen duygu kalmadı, Ben ne yapayım dost. İnsanoğlu bataklığa saplanmışız, Gözümüz, kulağımız , ağzımızla. Yalana kardeş gibi sarılmışız, Ben ne yapayım dost. Sevgiyi saygıyı arar olmuşuz, En büyük değerlerden yoksun. Halimize ağlamaz olmuşuz , Ben ne yapayım dost. Ramazan yazar kalemiyle, Okuyan okusun vicdanı ile. Belki anlar Gönül diliyle. Ben ne yapayım dost
Sokakta karşılaştım.
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
Devamını Oku
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.