Dost Şiiri - Ramazan Çam

Gönül düştü yollara, Ruhun pınarları sızladı. Vicdan denen duygu kalmadı, Ben ne yapayım dost. İnsanoğlu bataklığa saplanmışız, Gözümüz, kulağımız , ağzımızla. Yalana kardeş gibi sarılmışız, Ben ne yapayım dost. Sevgiyi saygıyı arar olmuşuz, En büyük değerlerden yoksun. Halimize ağlamaz olmuşuz , Ben ne yapayım dost. Ramazan yazar kalemiyle, Okuyan okusun vicdanı ile. Belki anlar Gönül diliyle. Ben ne yapayım dost