Dost Şiiri - Melek Avcı Çoşkun

Hakiki dost
Dile vurmaz kötülükleri
Kıvrım kıvrım kıvrılır da
Taş yutar gibi
Zorlar kendini
Açar incitmeden seni
Dolaşık sözlerini

Arkasına alır dostunu
Lakayt rüzgara göğüs gerer
Konacağı dalı iyi bilen
Kuş gibi

Korur onu
Korkunç uğultuludur
Şark kamçısı gibi sözleri
Acı konuşur
Göz yaşartır belki titrek sesi
Ama yeşertir kuru dalı
Dost sözü

Rutubetli çürük saz gibidir
Kötü sözü
Dostuna ise
Saman çöpü kadar narindir
Oysa yüreği

Hiç uğuldamaz
Süzülür hisleri
Ufka çevirir kötülükleri
Seni doğru yola çağıran
Yedi cihana bedeldir
Acı sözleri

Kopup düşen sıvalara benzemez
Kale surları gibidir
Dost omuzu, eli

Dibe vuruşunu seyretmez
Dost.
Mum ışığı kadar da olsa umudu