Dost Şiiri - Sinan Bayram

Çığlık çığlığa bir cehennem dost
Rüzgarın kalbi kuru ve katı
Adalet merhamet arar insan
Kan çiçekleri isyana birer davet

Bakışları esaretle dağlanmış
Her ölüm bir dar ağacıyla sevgili
Varlık acıyla yokluğa tutsak
Kül rengi tuz basılır yaralara dost

Bulutlar anca ağlarken içini döker
Taş duvarların avuç içi hep kanlı
Güle uzanamaz ah nasırlı eller
Güller kanıyor kıyamet bir özlem

Bir çocuğun gözlerinde saklı duruyor
Göçük altında kalmış nice bedenlerin yarası
Yıldızlara fısıldayan bir umut yitip gitmiş
Ne bir ekmek ne bir toprak kokusu kalmış dost

Ve meçhul bir gecenin içi titrer ansızın
Barut kokusu bulaşmış kanlı ellere
Bıçaklar birer ayna yüzleşme vakti yakın
Yaylım ateşinden Firari hayat kekik kokusu

Hicran çemberine alınır kimi duygular
Dağların eteklerinden boşalır bir sevda yükü
Bir kuytuluğa saplanmış kesik bir boğaz aşk
Faili meçhul bir sevda kopar maviden dost