Bir elin parmaklarını geçmeyen,
Dostlarının varlığı
Ziyadesiyle memnun ediyordu onu.
Kendisini dünyanın sahibi görenlere inat,
O dünyaya ait görüyordu kendisini.
Ve kısa yolculuğunun farkındaydı.
Etraftaki alkış ve tezahuratların,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta