Dost diye güvenir, elin verirsin,
Dikenli yollar da, yoldaş bilirsin,
Kendin gibi bilir, sırrın dökersin,
Bir avuç soysuza, yem eder seni.
Gün olur, ‘’aşıma ortaksın’’ dersin,
Üzerine titrer, kanat gerersin,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
