Dost... Atilla Şipale...
Arşın gölgesine tahtın kurulsun
Reyyan kapısında adın duyulsun
Kadeh kadeh sana kevser sunulsun
Allah için zira senin dostluğun...
Dalasın Resulle koyu sohbete
Allah’ın ikramı sonsuz cennette
Şan şeref bulasın ehli cennette
Ismarlama değil senin dostluğun...
Matem uğramasın mutlu yuvana
Ahenk katsın yuvan zühd-ü takvâna
Tebliğle hâdim ol, kutlu davana
İki dünya için senin dostluğun...
Libâs-ı cennet ne yakışır sana!
Lehinde şâhidim; ehaksın buna
Ahlâk-ı habise ne uzak sana!
Şânı yüce Allah için dostluğun...
İzleri kazınmış zihnine Nur ’un
Parlasın alnında ziyası Onun
Arza sesi yayıldığı gün Sûr ’un
Lâ zamanda sürsün Hüznî dostluğun...
27.10.2000
Mehmet KaraoğlanKayıt Tarihi : 11.1.2012 22:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Karaoğlan](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/11/dost-550.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!