Gönül dost meclisinde yarenlik etmek ister,
Dili döndükce titretmek gönül telini….
Yüreğinde ki acıları kusmak zehir zemberek,
Dost elinden yaraları, yaralarını sarmak ister…
Titreyen mum alevinde, elinde kahve;
İçerisindeki burukluğu anlamak, anlatmak ister,
Her yudumunda kahvenin….
Her kelamında sobetin; eriyip aksın ister,
Pas tutan, küf kokan eskimişlikler…
Hep bir umut doğsun ister, derinlerde,
Pürü pak, kirlenmemiş, yalın…..
Güzellikler filizlensin bu meclisten,
Dostluklar, dostlar fışkırsın yarenliğin bağrından…
25-6-2010
Yaralı GönülKayıt Tarihi : 29.7.2010 14:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yaralı Gönül](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/29/dost-489.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!