Dost oldum hemen mevcudâtla bugün.
Düşmandım tüm,hepsiyle daha dün.
Düşündüm ki,her şeyde bir hikmet var.
Dünya hayatında bin bir nimet var.
Oturp günlerce yazıp çizsemde.
O pembe hayatı resimlesem de.
Ortada bir yerde,önüm kesilir.
O güzel sayfadan,ismim silinir.
Sayısız ihsanda bulunmuş mevlam.
Sonsuz olur sanma,biter bu devran.
Sensiz olamaz hiç bir şey Allah'ım.
Serzeniş odur,boş olmasın âhım.
Talih diyorlar,ne gelse başıma.
Tâkat yetmez,ulaşamam aşıma.
Terketmek olur mu,köhne vatanı.
Tefekkür incitir,burda yatanı.
Kayıt Tarihi : 16.4.2009 22:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tekmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/16/dost-388.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!