Dost Şiiri - Ayşe Aşık

Bir sandalsın, en cankurtaranından
Seni kırdığımda bile empati kurabilensin
Zifri karanlık gecelerde dolunaysın
Sen ey dost
Solsa da koklanan papatlayarım gibisin
Yaşayacak gücüm kalmadığında
Hayatının yarısını,
Gülümseyecek takatim kalmadığında
Neşesinin yarısını hediye edensin
Konuşmadan teselli edebilensin
Hüzün özgürlüğümü gaspedensin
Kırmızı biberim, isotumsun
Acı veren ama tadına doyulmayan
En duygusal anlarda aklım
En salt mantık günlerimde yüreğimsin
Yokuş yukarı yollardaki mola yerleri
Nasıl hiç boş kalmazsa
Hiç usanmazsın beni anlamaktan
Ben korkuyorum oysa
Yanlışlar yapmaktan, düşüp kalkamamaktan
Sen elimden tutanımsım
Elli yıl sonra
Bu günkü hayallerimiz anı olsun!