Dost Şiiri - Yorumlar

Hz. Musa yolda giderken kenarda oturup dua eden bir çoban görmüş.
Çoban: “Ya Rabbi! Bana misafir olsan, sana en güzel yemeklerden ikram etsem, ayağına çarık (ayakkabı) yapsam, saçlarını yıkasam, saçındaki bitleri kırsam” diye dua ediyormuş.
Hz. Musa bunu duyunca çobana: “Ey çoban! Allah Teâlâ’ya böyle dua edilmez, onun yemeye, içmeye ihtiyacı yoktur, insana benzemez” demiş.

Bunun üzerine çoban: “Ey Musa! Ben cahil bir çobanım, bana nasıl dua edeceğimi öğret de öyle dua edeyim” diye karşılık vermiş.
Hz. Musa ona Allah’ın şanına yakışır bazı dualar öğretmiş, sonra yoluna devam etmek için yürümeye başlamış. O esnada Allah Teâlâ’dan kendisine şöyle bir hitap gelmiş: “Ey Musa! Ben o kulumun duasından razı oluyordum, çünkü samimi idi. Niçin onun duasını değiştirdin?”

Bu hitap üzerine Hz. Musa tekrar çobanın yanına dönmüş ve: “Sen nasıl istiyorsan öyle dua et” demiş ve yoluna devam etmiş.

Bu hikâyede verilmek istenen mesaj, insanın ibadetlerinde samimi olmasının çok önemli olduğu, ihlâs ve samimiyetle yapılan ibadetlerde bazı şekil hataları olsa bile Allah Teâlâ tarafından hoş görüleceğidir.

O yüzden, bırakalım da insanlar nasıl isterlerse öyle yazsınlar; içlerinden nasıl hitap etmek gelirse öyle hitap etsinler.

Şiirde sınır yoktur fikrimce. Hele ki serbest şiir diye tarif edilen kafiyesiz, ölçüsüz ve hecesiz şiirde şu kelime yerine bunu kullan demek şairi sınırlar, yaratıcılığını törpüler.

Genç şaireye başarılar diliyorum.

Çok güzel bir şiir, vefa dolu, sevgi dolu....

Ancak tanrı kelimesi yerine Allah ifadesi daha güzel olurdu.

Tam puan verdim.