Aradım yıllarca dostun izini,tozlu yollarımda.
Ağladıkça bulamadım,bastığım çamurlarda.
Anladım,dost olan her çamurda gezmezmiş.
Tek dostum,her çamuru kurutan rüzgar imiş.
Bir tutam menfaatin gölgesine hiç sığmayan,
Gönlümün dağlarında yalnız,bulutlar gibiymiş.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta