Dost Şiiri - Yükselen Yağmur

Dost dostuna bakınca kendine bakar
Utanınca kızarır gözlerin kapar
Açınca dostunu göremez imiş

Dostun bağırında güzel söz akar
Bilemez önünden karayel akar
Duymadım ben artık sağırım dermiş

Dostun darda ise sen karda olma
Dostun kış da ise sen yazda olma
Dost dostun yüzüne her gün bakarmış

Bir dostum varı idi düğünde geldi
Bir dostum var idi bayramda geldi
Bir dostum var idi ölünce gelmiş

Bir dostum acıda sevinçte geldi
Elimin kanını yunmuş yıkamış
Ben öldüm o da arkamdan gelmiş

İki arkadaş gördüm birbirine koştular
Konuşmadı, öylece bakıştı ağlaştılar
Gerçek dost olan meğer bunlarmış

Dostumu çağırdım dağlar başına
Namert konmuş ekmeğine aşına
Dostum dönmez dağ başında beklermiş

İnsana dayanma ölür gidermiş,
Duvara dayanma yıkılır da gidermiş
Allah’tan başka gerçek dost, yok imiş