Dost Şiiri - Recep Arar

Gönülde bir taht kur, gerçek dostuna,
Sahte dostlar bürünür, kurtlar postuna.

Gerçek dost, dostuna kucak açandır,
Mevlana misali raks edip, Hak’ka uçandır.

Kusursuz dost arayan dostsuz kalır,
Boyunlar bükülür, gönüller sahipsiz kalır.

Unutma! Dostun acısı baldan tatlıdır,
Kusur arama sakın, kusursuzluk Hak’ta saklıdır.

Dostun dosta bakışı Hak’tan nazar olur,
Yıkılır setler, Gönülde muhabbet kurulur.

Dostun dosta muhabbeti arş-ı alaya uzanır,
Medine’ye göç olur, Mekke’den Miraca dayanır.

Dost için, kızgın çöller çıplak ayağa yol olur,
Dost aşkına, örümcek düşmanına ağını kurur.

Dost, son nefeste bile dostunu yalnız bırakmayandır,
Sıratta yoldaş olup, Hak’ka koşturandır.

Recep buldun Hak dostunu bırakma sakın,
Unutmaki! Hayat ebedi değil, ölüm sanada yakın.