Dost Şiiri - Ali İhsan Aktaş

ulak güvercindir kapımı çalan beyaz kanadıyla...

elinde rengarenk gülleri sırtında yağmur taşıyan
abdal derviş selamıdır aldığım
gecenin şarabi yorgunluğu yapışmışken bedenime
gözlerim mahmur gün ışığında
sarhoş duygular vuruşur yitik dimağımda...

bir katre de benden kat deryana dost...

kardelen sıcaklığında saklarım nameni
üşüyen ellerimle avuç avuç ve
harlanmış fırın buğusunda pişiririm somunumu
içine kattığım adamlık mayasıyla...

zülfikar keser ekmeğimi bir dilim de sana dost...

avulanmış yemeğim katran karası gecelerde
ıssız köşebaşlarında ararım belam nerdesin
kim korkar ki sen den senin soğuk yüzünden kim korkar
ara sıra yokladığın benmiyim yoksa
ölüm meleğim sen mi geldin...

mantus yalvarırsam sana puştum kendim için
para ederse adamlık can içre can olayım dost...

yitik sevdalar düşlerim hala bıkmadan usanmadan
köroğlu yüreğiyle
karacaoğlan teliyle türküler söylerim inatla
acıysa hayat dediğin zıkkım olsa ne yazar
'acıyı bal' eylemedik mi...

daha söylenmemiş türkülerimiz var dost...

01.02.2007