Dost Şiiri - Osman Yüksel

Boşa bana dağı taşı gezdirme
Lisan bilmez kurda kuşa yaz deme
İnsanlığı temelinden üz deme
Nezaket Bağına in ha in dostum

Zalimi sevipte mazlumu atma
Suçluyu bırakıp suçsuza çatma
İyiyi kötünün içine katma
Adalet bağına gir ha gir dostum

Fakirler yoksullar bilmez devranı
Biraz o tarafa sür sen kervanı
Kolla bu ülkede garip insanı
Gidip yarasını sar ha sar dostum

Eğer paran varsa savurma boşa
İsraf dinimizce gitmezki hoşa
Büyüp olsanda koca bir paşa
İlk geldiğin yeri düşün ha dostum

Besmeleyle yatağından kalkınca
abdest alıp dam yüzüne bakınca
Hakkın yarattığı arza çıkınca
kulların zemminden kaçın ha dostum

Sen bu Yükseliyi asla hor görme
Olgunlaş topluma ne olur tor girme
Düşünüp düşmana sen fırsat verme
Düşmandan dost olmaz sakın ha dostum