Başın dara düştüğünde
Ümitler havaya uçtuğunda
Morel gidip kaçtığında
Ímdada yetişendir Dost! !
Dar zamanda hızır gibi yetişen
Geniş zamanda kalbi kalbine bitişen
Seher vaktinde bülbüller gibi ötüşen
Ruha sahip olan insandır Dost! !
Sıkıntılarla başbaşa kaldığında
Her tarafından yâreler aldığında
Dibi görülmez denizlere daldığında
Elini uzatıp kurtarandır Dost! !
Dost diye güvendiğin sende fâni olmalı
Her demde seninle ağlayıp seninle gülmeli
Gerektiğinde dost için gözün kırpmadan ölmeli
Diye inanan kalbin sahibidir Dost! ! ! !
Mevlüt Bicik
30/11/2005 saat 21.24
Esslingen
Kayıt Tarihi : 8.12.2005 15:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!