Doruklu Köyü Şiiri - Yılmaz Tarhan

Karlı bir kış günü senle tanıştım.
Doğuşun Zirve’dir Doruklu Köyü.
Toprak Deresinde Karda kalmıştım.
Doğuşun Zirve’dir Doruklu Köyü.

Bir gün özellikle ben sana geldim.
İki öğrencimde misafir kaldım
Konuk severliğinden mutlu oldum.
Doğuşun Zirve’dir Doruklu Köyü.

Çalışıyor halkın değil avare.
Kalabalık mısın, hanen kaç pare?
Bilmem neden sende iki minare.
Doğuşun Zirve’dir Doruklu Köyü.

Asırlık bağların,asmaların var.
Antika kilimin,basmaların var.
Ali’ler,Ayşe’ler,Osman’ların var.
Doğuşun Zirve’dir Doruklu Köyü.

Kurulmuşun güneyli bir yamaca.
Çalışırsın varmak için amaca.
Var mıdır ki halen sende imece?
Doğuşun Zirve’dir Doruklu Köyü.

Evlerin sıvalı, görünmez taşın.
Sanırım çok karlı geçiyor kışın.
Kısmet olur belki bir arapaşın.
Doğuşun Zirve’dir Doruklu Köyü.

Ben bir TARHANİ’yim, gurbetler gezdim.
Bulanık suları içmeden süzdüm
Beğenirsen, sana bir türkü yazdım.
Doğuşun Zirve’dir Doruklu Köyü.
24.04.2012