Dorukların Sessiz Çığlığı -3-

...
Güneydeki Yazıgöl, solumuzda kalacak
Alagöl’e inmemiz,epey vakit alacak

Yolumuzu kesiyor,Geyik Dede’nin dağı
Örmüştü buraları, şu Torosların ağı

Geyik Dede dağının, bir efsanesi varmış
Efsanenin büyüsü, şimdi burayı sarmış

Meğer geçit vermezmiş, kimseye Geyik Dede
Bulacaktık bir çare, inmek için yinede

Güzelim zirvelerle, hüzünlü vedalaştık
Aşağıya inerken, kayalarla savaştık

Kayalar gölgelendi, bizde arttı heyecan
Yanlış bir adım atsak, kalmazdı bedende can

Dik ve yalçın yamaçlar, inletti inim inim
Yükseldi heyecandan, sakin adrenalinim

Kayıyorduk basınca, yamaç çağşaklarına
Ölüm bile vız gelir, doğa aşıklarına

İniş çetin geçmişti, tehlikeli yarlarda
Şimdi sağlam basıyor, ayağımız karlarda

Geçen yıldan kalan kar, dağı göle bağlıyor
Beslemek için gölü, gizli gizli ağlıyor

Kuzeylere sığınıp, yamaçlara taht kurmuş
Benliğini koruyup, zamana karşı durmuş

Yürüdük üzerinden, onu hiç incitmeden
Alagöl’e gelmiştik, daha güneş bitmeden

Katmerleşmiş kar ve göl, sanki sarmaş dolaştı
Böyle bir manzaraya, bizim aklımız şaştı

Buzun içinden baktık, buzgöbeği rengine
Dünyaları dolaşsak, rastlar mıydık dengine

Kıvrım kıvrım karları, bembeyaz bir gül sandık
Yorgunluğu unutup, büsbütün duygulandık

Bu manzarayı insan, ömründe bir kez görür
Başka sefere ya o, yada manzara ölür

İnan bu güzellikler, yaşanır anlatılmaz
Yarenler anılmazsa, kulaklar çınlatılmaz

Hayran hayran bakarken, hülyalara dalmıştım
Tanrı lutuflarından, nasibimi almıştım

Rehber birden seslendi, ' haydi gidelim' dedi
'Durdukça çılgınlaştın, uyan' diye ekledi

Burdan ayrılışımız, ölüm gibiydi bana
Eğildim son kez içtim, suyundan kana kana
...