Doruklarda Şiiri - Vedat Koparan

-Yansın Aşkla Zaman Yarılsın Dalgalarda Kiraz Dudaklar Gecenin Duldasından Günü Kopar.-

daral gelir yükle yükümüze sessiz bir ırmak gibi ak, su çiçekleri gezinsin üzerinde
kaçak zaman kuşlarıyız nasılsa, susarım susuşlarda sinirler boşalır damarlar çatlar
sal gitsin yelkenler fora aldırma onca fırtınaya, ılıman rüzgarlar essin anlara
şehvetin doruklarında yapışır gerilimle dudaklarına harında kanar yoksun zaman

ondan aldığımız enerji ve güçleyiz güneş tam tepemizde, sımsıcak
ışıltılarıyla görkeminde.

sen bir adasın ben bir deniz atlas bir çarşaf gibi salındım parıltılı kıyılarına, geziyorum okşarcasına yalayarak kayalarını, folklorik bir sesle dalgalar dolanarak etrafında bir gün aydınlığı öpücü kondurmakta.

ağaçlar saçların gibi mis kokularıyla,dallar rüzgarda hareket ediyor kollarını anımsatırcasına son yapraklar uçuşurken hazan sarısı bir hüzünle baharı beklemek üzere,ağaçların gövdesi gecenin renginde, denizden çıkan bir deniz kızı güzelliğinde Afrodit’le özdeşte, denize akseden gölgen suyun yüzeyinde kıvrıntılarla yakamoz parıltılarında, şehvete davet eden çırılçıplak bir kadın gibi..ada ve sen birde deniz..

adada yeni bir gün gibi adeta canlı bir heykel duruyor huşu içinde,kayaların göğsü kabaran geceyi yaran bir halde ve lahitlerde bir yazıt can buluyor.

dalgalar kıyılarına her varışta, birbirine akan bir iç deniz gibi birbirini tamlayan,vurdukça gün kopartıyor dudaklarını geceden, adanın çıkıntısı dudakların sanki,rengini gün kızıllığından alan bir yarma gül gibi,girmiş denizin içine, burnu yarım ay sanki tüm ihtişamıyla aslan ağzı çiçekleri gibi duruyor yarma gül dudakları dalgaların kabarıp içlerinde gezindikçe …

venüs ne sıcak ne yakıcı her dokunuşta dağılıyor kozmik kromozomlar,tepelerin estetik birer heykel abidesi doğanın şekillendirişinde,işlenmeyi bekleyen çok kıratlık bir zümrüt çıkıntılar ne kadar cazip oval güzelliğinde…

psikolojik-gerilimli bir film şehveti doruklarda izlercesine bir romana başlar gibi macerası içdenizlerinde derin bir gelgit beklenmede kan kızılı demini almayı bekleyen bir çay tavında zaman.

-Sen Bana Geldin Geleli Dinmez İçimin Senli Sesi.-

gecenin saçlarına yapışmalı,yelesi bir yılkı atı olmalı
an harasından boşalan bir doru atı gibi, şaha kalkmalı
derin denizler kabarırken,volkanlar patlayıp boşalmalı
sen bana ben sana,en yalın en uçkun halimizle akmalı
ak pınarlar dağların oyuklarından, nehirlere çağlamalı
ten buluşunca tende yanmalı, öpüşlerden gün uyanmalı

Vedat Koparan 12.11.2005