Ben bir mum aleviyim
Ne olur! Üfleme sönmeyeyim
Bir saat fazla yanayım yalvarırım
Zaten sonra kendim sönerim
Ben bir mum aleviyim
O kadar çaresizim ki
Yaşadığım acılara tutunuyorum
Elim kaymak üzere
Dayanamıyorum
Ama etmeyin bana yardım
Boğulayım yalnızlıkta
Gündüzler yetmez benim karanlığımı bastırmaya
Geceler yemin etmiş beni kederimde boğmaya
Anladığımda çok geçti artık her şeyin anlamsız olduğunu
Bütün masumiyetimle akşamlara rehin bırakmıştım çocukluğumu
Tek isteğim düzmece dünyalarımda benimle oyunlar oynayacak biriydi
Bütün dünyam çöktü üzerime bir başıma kaldım şimdi
Yalnızlığın kapısı yüzüme kapanıyor
Durun kapatmayın
Beni o karanlıkta yalnıź
Bırakmayın
Sonsuz karanlıkta
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!