Doruk Şiiri - İsmail Kocamaz

Mutlulukta doruk yarattı Dünya'ya gelişi,
Ailesine, bekleyenlerine bir de bana,
Hazda doruk yaşatıyor candan gülüşü,
Bir başka bakıyor insan torununa.

Üzüntüsü doruk olur, paralar yürekleri,
En küçük ağrısı, yüksek ateşi, ağlaması.
Heyecanlı ve güzel doruktur büyümesi
Büyürken de büyütür bizi her evresi

Baktığımda onda bir doruk görüyorum.
Hayatımıza kattı büyük mutluluk.
Ben ona hep tatlı DORUK diyorum
Ben DORUK'u çok seviyorum.