Doruk Şiiri - İsmet Kanat

Çıktım gönül dagıma hoyrat eyledim,
Dinmedi acılarım zihnimi mülk eyledim,
Varım yogum bedenim ve ruhum,
Çıktım bir arife halimi arz eyledim.

İnsanın ustadıdır zihinden gelenler,
Çok güzeldir mis kokulu fikirler,
Ustadı azama derdimi arz eyledim,
Dedi vucud hasta tabibe yol eyledim.

Uzman ustad derdimi tabir dahi edemedi,
Tabib doktor kemdimi dahi çözemedi,
Gittim bir piskologa ben kimim,
Dediki ben kendimi dahi çözemedim.

Hastalıgı şifayı uzaklarda arama,
Paran ile asla huzur arama,
Yarana boşa tuz basıp aglama,
Huzursuz oldugumu bilemedim.

Birşeyler soyledi daimi arş,
Gönlümü yol eyledim mars,
Yolcu eylediler tören ve marş,
Ben mi gittim sen mi bilemedim.

Ugurlar olsun bir keskin kalem,
Bir kuru culum yıkıktır hanem,
Yaşarken öldü benim için annem,
Hayat sır oldu bir türlü çözemedim.