Yılkı Atlar Şiiri - Ercan Keskin

Bırak beni ne olur dertlerimle kederli;
Aşinayım ezbere , biliyorum sonunu.
Güz çiçekleri gibi,toprak aldı filizi;
Yeni aşkın bağrında,yeşertir umudunu.

Kısır döngü değildir dallanıp budaklanır,
Nerde nasıl bilinmez bir hayata karışır.
Terkisinde zamanı,yelesinde rüzgârı,
Yılkı Atlar misâli zaptedilmez uçarı.

Hey ,aşkım ! Anla beni ; seni çok seviyorum,
Neredeysen çık ortaya , sevinçten uçuyorum.
Altın bulmuş mağribi gibi delişmenliğim ondan;
Yanılgı'dan çok çektim,fakat bu farklı yorum.

Nerden başlasam: Aşk'ın Sihirli Ağusundan,
Gittikçe uzaklaşan Karmaşık Dünyasından mı?
Yerini yadırgayan : Enerji Katmanından,
Anlaşılmaz: Kuantum Sıçramasından mi?

Hayaller ülkesinin düşsel kahramanıyım.
Dilimde pelesenktir:'Olmak veya Olmamak.*
'İşte Bütün Mesele Bu! Diye son tiradım.
Artık yere sığamam,bututlardır mekânım.