Dertli olmak gerek,
derdi olmayan insan,
içi boş saman çubuğu gibi,
ziyanı temizlik olur anca.
2:Gönlüme biçilen aşk!
Ben mi yaşıyorum seni?
Sen mi beni? Karmaşık.
kuşattın benliğimi,
yaşayan da yaşanılan da esir.
3:Dedim ya sana!
Muradım varmaktı Hakk divanına,
Azrail gelmedi, yar. Suçummu?
El sabr, sabrına müştehak,
layìkı olamadım ki kavuştursun ona.
4:Kalabalık bir şehir, beynim.
İçinde darmadağın yığınla dert,
derdim sen, dermanı sen.
O ki dermansın, yaslan.
Yaslan ki om olasın beco'na.
Yaslan, yaslan ki yasım bitsin.
Gözlerinde kaybolduğum, an olsun,
olsun da göğsümde sıkışan kalbim,
durmasın. Aksın bedenim mutluluğa,
5:Bir ümit'tin derdim Hak'ka varmama. Başım alıp buradan savuşma ma,
6:Zaman içinde yol!
uçsuz. Ne bir tabela nede yol,
önüm karanlık, sağım karanlık,
solum karanlık.
Varmak isteğim, yar.
Kalbine yolculuk.
7:Böyle yalnızca idi, kalbimi kuşatmıştı,
ellerinde silah yoktu,
beni esir eden gözleri idi.
Bende tutsak olmayı seçtim
Nasılsa esirine her gün bakar dedim.
Ama öyle olmadı,
esaretin 24 yılında hala gelmedi.
Kayıt Tarihi : 17.3.2013 12:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
6:Zaman içinde yol! uçsuz. Ne bir tabela nede yol, önüm karanlık, sağım karanlık, solum karanlık. Varmak isteğim, yar. Kalbine yolculuk.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!