Dörtlükler Şiiri - Rıfkı Kaymaz

ZİKİR
Tövbeyle yıkayıp çirkinlikleri,
Kullukla aydınlat gölgelikleri.
Yalnız O’na yalvar ve O’nu an ki,
Zikirle yıkanır kalplerin kiri.
TEBLİĞ
Uzat insanlara doğru elini,
Kurut küfrün ve günahın selini.
Hak’tan uzaklaşan gönüllere gir,
Anlat güzellerin en güzelini.
MİMAR SİNAN’A
Kubbeleri sonsuz mimarisine,
Açtım yüreğimi ezan sesine
Koştum taşlarla bestelediği,
“Süleymaniye” adlı ilâhisine.
İNSANSIN
Sen ki eşref-i mahlûk, insansın.
Allah’tan âleme bir taç, ihsansın.
Dünyada hayırlı eserler ver ki,
Müminler hep seni hayırla ansın!
UYAN
Kur’an gönüllere “Hakkı an! ” diyor,
Ebedî huzurla dol, yıkan diyor.
İnkâr uykusundan sıyır kendini,
Kulluk sevinciyle, “Kalk, uyan! ” diyor.
DÜNYA TELAŞI
Dünya misafirhane, sakın aldanma!
Misafir ebedî yaşayacak, sanma.
Ey dünyaperest dostum artık uyanıp,
Yalnızca bu dünyanın telaşıyla davranma!
Rıfkı KAYMAZ