Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Düşünceler insanlığın en tabi neferidir
İçimizde bir şeyler kıpırdıyorsa eğer
Duygular harekete geçtiğinden beridir
Değer yargılarına set vurulurmuş meğer
Kafiye zorlamaları kendini hissettiren satırlar bunlar... Genel olarak kafiyeyi ahenk unsuru olarak tercih ediyorsunuz bu da zaman zaman sizi zorluyor ve söylemek istediiğiniz söyleme noktasında sizi kısıtlıyor.... diğer ahenk unsurlarını da uygulayabilrseniz daha da iyi olur... bu dörtlükleriniz çok çok iyi değil fakat sınıf geçemeyecek düzeyde de değüil... bir yol katedilmiş anck satırların kendini yenilemesi şart....
Aşka ve Hayata ilişkin ne kadar çok şey var değil mi? Adeta sonsuzluk gibi. Yüreginize sağlık. Sanıyorum bu başarılı kaleminiz çok kısa sürede antoloji sitesinde de kendisine güzel bir yer bulacak. Başarılarınızın devamını diler. Kutlarım. Selamlar.
hoş bir dörtlük olmuş..tebrikler..
cenk aksal
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta