Dörtlükler Şiiri - Adnan Kasapoğlu

Saçıv ipekti seniv
Cemalıv tekti seniv
Bu sevda deryahına
Kim eliv çekti seniv

Kaşlaru yaydı seniv
Cemaliv aydı seniv
Hüsniv kadarı güzel
Vefau olaydı seniv

Yanağıv aldı seniv
Dudağıv baldı seniv
Olsav bin bağa bülbül
Yeriv bir daldı seniv

Üreğiv daştı seniv
Söziv ateşti seniv
Menim bu miskin gevlim
Elivden şaştı seniv

Ne kuş ol her dala kon
Ne daş ol her yola kon
Ne gül ol koxlan atıl
Ne sinek ol bala kon

Göller kurur şat kalır
Yol kesilir at kalır
Bu perişan halime
El güler dost mat kalır

Ciğerimde verem var
Üreğimde yaram var
Sınmışam balığ kimin
Sudan başka haram var

Seven insan suç etmez
Sevdasını hiç etmez
Yarın olduğu yerde
Ölse bile göç etmez

Kış dağı gelin eder
Yaz ayağ yalın eder
Sahipsiz kalan bağı
Her kes öz malın eder

Severem ev kölgesin
Çardağlı mev kölgesin
Sen mene dayağ olsav
İstemem dev kölgesin

Yadı ağlar göreydim
Yaşın çağlar göreydim
Evine yas düşeydi
Kara bağlar göreydim

Sensiz genül şad olmaz
Derd çeken azad olmaz
Azizsen vatan kimin
Seni seven yad olmaz

Rakibi xor göreydim
Gözünü kör göreydim
Belinde kırpaç izi
Derisin mor göreydim

Bülbül dad eder saynar
Gülü yad eder saynar
Dertlini kan ağladı
Şadı şad eder saynar

Dırnağ nal ister ağlar
Petek bal ister ağlar
Altun kafeste bülbül
Kuru dal ister ağlar

Elivden derde düştüm
Durduğum yerde düştüm
Çıxtım ğem kuyusundan
Sıyrıldım birde düştüm

Derd meni ezer oldu
Kanımda gezer oldu
Yaramı elemexten
Duxtorlar bezar oldu

Derd mende artar oldu
Geivlim ğem dartar oldu
Ne sevdi murat aldı
Ne öldü kurtar oldu

Güller açanda gel yar
Rakip göçende gel yar
Bülbül güle konanda
Bayğuş uçanda gel yar

Derdim dedim dil durdu
Boğazımda kıl durdu
Gemim deryaha saldım
Yelken açtım yel durdu

Yurdta bişene kurban
Kanı coşana kurban
Her karış toprağında
Şehit düşene kurban

Kipriğiv ox kaşu yay
Saçıv ipek üzü ay
Oxlasa kvanım çıxmaz
Başım kessev demem ay

Uzun uzun geceler
Dilim adıv heceler
Öldürmez dev sevdanı
Aşk düşmanı cüceler

Bağçelerde bar sensen
Sırrıma ambar sensen
Gözümün ışığı yar
Cana beraber sensen

Kırığ küp tas istemez
Çürük esas istemez
Eğlencesiz toy eden
Ölende yas istemez

Kuru yaprağ avulu
Rakip köyden kavulu
Halay düzenin bozar
Nadan çalsa davulu

Sensen menim senedim
Belim kolum kanadım
Halim sora bilmirsev
Bir dil ucu an adım

Seniv xumar gözleriv
Neler umar gözleriv
Sümürdü al kanımı
Damar damar gözleriv

Zülfüden naz isterem
Telinden saz isterem
Lebivin şekerinden
Günde bir az isterem

Aşk meni lal etti yar
Dilsiz abdal etti yar
Aldı ömrüm baharın
Bir kuru dal etti yar

Söz versev şart nedi bil
Dost tutsav mert nedi bil
Dağa baş eğen dağın
Çektiği dert nedi bil

Sayavdan sayalandım
Süt oldum mayalandım
Ağuydım atılmıştım
Şeker oldum yalandım

Ocağ Türkmen evidi
Gölge seren mevidi
Hoş günün hizmetkarı
Dem günlerin devidi

Ömür ax axtan bitmez
Nolur baxaxtan bitmez
Ürek yanan olmasa
Bu iş o xaxtan bitmez

Ekmeğe duz olağın
Ateşe buz olağın
Biz siz demeğ yerine
Biz diyeğ biz olağın

Ağ gerdeniv bellür yar
Üzüv bir parça nur yar
Sultan kalbim kul ettiv
Nedi sende bu sır yar

Göz yaşım revan oldu
Ğem gevlim avan oldu
Bir miskin derde düştüm
Kudurdu avan oldu

Değen göz güllesine
Benzer söz güllesine
Çox kimse kurban gitti
Özi öz güllesine

Avuldum kuma döndüm
Eridim muma döndüm
Çarxıv kırılsın felek
Kimiydim kime döndüm

Men sene kan ol dedim
Üreğime dol dedim
Damarım yaralama
Yada açma yol dedim

Dicle Fıratsız olmaz
Avçılar atsız olmaz
İyi niyetli olan
Gevli muratsız olmaz

Muradam muratsızam
Yayan kaldım atsızam
Gülüşüm göz aldadır
Zan etmevin dertsizem

Allahım ver muradım
Bitir ahım kes dadım
Ne suçum ne günahım
Melül mahzun töredim

Kini çıxart gevlivden
Acımaz sert gevlivden
Rehm eyle imana gel
Kesilir dert gevlivden

Ox vurdu yay gevlime
Göz göz tay tay gevlime
Kana gir damarda gez
Koxıvu yay gevlime

Gözivu taxta tiktiv
Zamana vaxta tiktiv
Falçılara kul oldıv
Kahveye baxta tiktiv

Dosta baxa bilmirsev
Elin sıxa bilmirsev
Özivu sahip sayma
Sahip çıxa bilmirsev

Küsmüştü barıştı ğem
Gevlime sarıştı ğem
Oldıv şeker illeti
Kanıma karıştı ğem

Görmeyen ğezelini
Arar gül güzelini
Ateşin kadrin bilir
Dağlayan öz elini

Güzelim gel bura sen
Doğaya, buzkıra sen
Emek ek temeni biç
Xayal kura kura sen

Yüzügü kaşsız koyduğ
Ocağı daşsız koyduğ
At değişe değişe
Milleti başsız koyduğ

Kimiydiğ kim olduğ biz
Eridiğ mum olduğ biz
Hak yedire yedire
Kurtlara yem olduğ biz

Dost dostu aramırı
İşine yaramırı
Eskini zaman yedi
Yengisi töremiri

Xısım var xax kimindi
Zehirli ox kimindi
Olsa şah olsa sultan
Varlığı yox kimindi

Söz versev sözivi tut
Dirensev dizivi tut
Kaçmaz er meydanından
Daş yağsa özivi tut

Yüzügüm kaş istiri
Ocağım daş istiri
Çobansız kalan sürüm
Bir ağır baş istiri

Meralı ağda gördüm
Yarasın bağda gördüm
Başın ayağ altında
Leşin kucağta gördüm

Başıv kaldır göğe bax
Doğruya, gerçeğe bax
Dalsav el avlar seni
Yeriyendev öğe bax

Güne baxanı neynim
Evler yıxanı neynim
Namusu mezad eden
Sahip çıxanı neynim

Kervançı xan istiri
Yükün yıxan istiri
Kellesi koltuğunda
Sahip çıxan istiri

Mal bulsav hak bul dostum
Arama sağ sol dostum
Hedef necat kapsıdı
Ya olaş ya öl dostum

Bülbülü şayda gördüm
Fiğanda vayda gördüm
Ne tikende merhamet
Ne gülde fayda gördüm

Güvenme üç oğlıva
Ameli püç oğlıva
Kuşıv daldan gidende
Köyü elden gidende
Gücü belden gidende
Yükleme suç oğlıva

Sözü hakkalı dostum
İşi şakalı dostum
Kaderi kazı eden
Her kesi razı eden
Yerinde kalı dostum