Dörtlükler Şiiri - Ömer Ekinci Micingirt

İbret

İbret almaz haz verir
Reklâm yeri kabirler
Süflî dille va’z verir
Bize kalan sabırlar

Tüfe Sesi

Tuzağın kabzasında hakikati arayan
Bir gamsız divaneyim rivayeti kanayan
Baz rengine büründü lezzetin elbisesi
Yastık altları riba şakırdar tüfe sesi

Rızk

“Az'ın ne çok olduğunu yok bilir”
Çok yemenin dehşetini tok bilir
İnfaktadır rızk kapısı bereket
Bölüşmek aşk, ırmağını Hak bilir

Adavet

Sıdkı kizble karıp adavet satan
El ayak dil kul/ak şahittir tek tek
Hakk'ı sömürerek halkı aldatan
Unutma ki mutlak mizân gelecek

Diyemem

İfsadın ummanı insin teresi
Şerrin hizmetkârı kizb haşeresi
Mizanı kaybetmiş terden bihaber
Pervasız koşuyor diyemem geber

Tahavvül

İrfan bitap vicdan enkaz kalp palet
Amel gösteristan diller dalalet
Sadelikten tevazudan bihaber
Hodforuşluk erdem olmuş ne haber

Kim

Kimler geldi kimler kaldı kim gitti
Bâki kalan Hak namına gayretti
Kim hak dedi kim şerleri seyretti
Kim zevala mahküm nefse müptela

Ürperiş

Kefen anne kokusu çocuk geceye saklı
Ateşi âh ürpertti çırpınış dokunaklı
Üşüşmüştü gözyaşı feryadı mı kederin
Uçsuz bu defa mezar kalp yarasından derin

Kartalkaya

Alev alev canım ülkem, yürekler köz kavruluyor
Kör gecenin mehtabında tepetaklak devriliyor
Tahammül mü bilemedim bir kirli çark çevriliyor
Azar azar yavaş yavaş mezar kazın ölüyoruz

Unutma

Yaşatanlar v/ar olur
Adn ehline yâr olur
Vicdan ile hareket
Mizanda ayar olur

İmhâl

İhmal etmez hâşâ imhâla sayın
Ahın gücünü hafife almayın
"Bir zulmü engelleyemiyorsanız
En azından onu duyurun yayın"

Fısk Ehli

Dalkavuklar şerre boyar terini
Riyakârlığın bütün renklerini
Zevk alırlar hile desiselerden
Misk zemmeder münafıklık k/irini

Emin

Mümin ahlaklıdır değilse câhil
“Emin” kime denir unutma oğul
Dindar nesil varken İslamcı olmaz
Yaşayanı olur taciri değil

“Zulmedenlere en küçük bir meyil göstermeyin; yoksa Cehennem ateşi size de dokunur.”
[Hûd Suresi: 113.]

***

Kul Hakkı

Herkes bir gün gerçeğe ram olacak
Zulümkâra uyku haram olacak
Kul hakkına girip unutanların
Azap dehşet mizanı tam olacak

Bir Hırka

Dile pelesenk “bir hırka bir lokma”
Avurtların dolu uzaklaş kokma
Hangi kitaptandır bu sendeki din
Ruhu satıverdin besle cesedin

Akletmez

Siyah öküz der al danan
Akletmez alır aldanan
Eşek ötsün kaz anırsın
Diyen çoksa kazanırsın

Dosdogru

Yalancı davalar sahte telaşlar
Kalbini kuşatır çürüme başlar
“Emrolunduğun gibi dosdoğru ol”
Seni kurtaracak var mı başka yol.

Kem Küm

Azgın devşirmeler nere yürüyor
Başıboş itleri kim emziriyor
Boş ver diyenlerin mizânı kem küm
Kızgınlıklarıma kızdım küçülttüm

Tükürür

Soysuz barikatlar ördük bir dizi
Hoyrat adamlarla “ben” yaptık “biz”i
Vicdan küfletemem, bilemem sizi
Tabut terk ederken tükürür mâzı

Beste

Sonsuzluk nerede anla aklet sez
Haşir bekler ölüm öldürülemez
Ecel tufanın bestesi haktır
Ve “Her nefis ölümü tadacaktır.”

Böbürlenme

Tevazu ehlidir insanın hası
Böbürlenmek kalbin kurak noktası
Ey kendini öven, ey aciz ahmak
Takva ferasetin doruk noktası