Dörtlükler. Şiiri - Seyfeddin Karahocagil

Ölü sanma incele bak toprağı
Kapı açar nice hayat yoluna
Şu gördüğün ağacın her yaprağı
Bir mektuptur yaratandan kuluna
-

Yetmiş altı dedik hesabı ne ki
Geldi geçti dün bir bu günse iki
Nefsime derim ki gafilin teki
Der misin elime fırsat az geçti.
-
Ey Seyfi sen ömrün neresindesin
Bu yaşta üstadlar arasındasın
Halbuki kabristan sırasındasın
Beyhude gülüşme boşa yorulma.
---
Seyfi aşkın yolu zor dedi dedi
Aşk gönülde yanan kor dedi dedi
Kardeş selamınız başım üstüne
Dostumun selamı nur dedi dedi..

Doğruyu söyle sen görmeyen olsun
Hayır iste hayra yormayan olsun
Çalış ta biriktir göçüp gitmeden
Ötede geçerli sermayen olsun.

Dağda keklik gibi yürür
Yakışır yiğide gurur
Her zaman mert ve cesur
Gör başkadır Laz uşağı.

Âşık olan fıtratından delidir
Bunu ben ta gençliğimde anladın
Şiir dersen o da yürek selidir
Sel sesini ömür boyu dinledim.

Sönmüş de tütmüyor baba ocağı
Yüreğimde o ocağın sıcağı
Gece gündüz hayalimde düşümde
Sıla toprağıyla ana kucağı.

Karanlıkta koşup gider bakmadan
Şaşıyorum böyle garip tiplere
Görme korkusuyla ışık yakmadan
Takılmış kafası farklı iplere...

Farkı olmaz çarşambanın salıdan
Gece kondun yeter vaz geç yalıdan
Horasandan getirttiğin halıdan
Elinle ördüğün hasır iyidir.

Ne haldesin kendini bil
Kime karşı bağrın yanık
Sözüm sana behey gafil
Okuyan tüm millet tanık
Bakar körsün bre sefil