gül açmaz kuru dalda
gün geçmez gurbet elde
sözde dost görünenler
bırakır yarı yolda.
yıllar geçerken bir bir
olmasın sende kibir
dolunca defter-i kebir
ebedi yerin kabir.
eş dosta selâm yolla
yetim yoksulu kolla
altın sarayın da olsa
son tahtındır musalla.
yaşam gündüz geceli
kula ölüm tecelli
ne kadar yaşasak da
tadacağız eceli.
elbet eden bulacak
senin vaden dolacak
yıllarca beslediğin
o gül beden solacak.
korurken can kafesi
hayırla an herkesi
son pişmanlık kâr etmez
verirken son nefesi.
Kayıt Tarihi : 20.5.2010 10:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
keyifle okudum
ve çok güzeldi her dem olduğu gibi
yüreğine sağlık dostum...
saygılar...
sonrası huzurun ellerine dem olma vakti...
kutladım saygılar..
TÜM YORUMLAR (4)