Dörtlükler Şiiri - Dursun Yeşil

Parsel parsel olmuş kanla alınmış,
Her metresinde çok can yatan vatan!
Kılıçlar çekilmiş kından, yalınmış;
Her seferinde çok kan yutan vatan.

* Dünkü şerefsizler namuslu olmuş,
Hal değişimine şeytan da şaştı.
Kile kum dökmüşler humuslu olmuş,
Mal değişimine meydan da şaştı.

*Yalnız koyup gittin haber vermedin,
Hâlâ suskunum sen nasılsın anne?
Doğurup büyüttün değer vermedin,
Hâlâ puskunum sen nasılsın anne?

* Örtüsü başında topuzdur saçı,
Ayet hadis bilen on binde kaçı?
Duyduğuna kanar geniştir açı,
Sallana sallana yürür yollarda.

*Çoğunda gaye ev sahibi olmak
Bazısı istiyor koltukta kalmak
Dursunî istiyor can komşu bulmak,
Şansı gülenlere hayırlı olsun.

* Ağustos sıcağı başak kavruldu,
Suya hasret testim doldu devrildi,
Gönül harmanımda tınaz savruldu,
Bir ömür emeğim yellere gitti.

*Bayram günü verdi kanlı şekeri
Çukura kaydırdı arka tekeri
Tasma taktı ele aldı çekeri
Erkeksen yürüme arkası sıra.

*Emekli dediler dışta koydular
En kalın matkapla basıp oydular
Kravat, pantolon ceket soydular
Mazimi ateşlere atıp yakıldı.

*İnsanlar mı garip dünya mı garip?
Anlamadım gitti nedendir bilmem?
Bütün diller aynı dertten muzdarip
Dinlemedim gitti nedendir bilmem?

*Kesere sap olmadan
Gelip geçtim dünyadan
Dertlere hap bulmadan
Zehir içtim dünyadan

*Hiç kimse dudaktan ahu zar etmez
Her ahtın altında bir hasret yatar.
Dost sanıp kaptığın yardıma gitmez
Gülü tuttuğunda dikeni batar.

*İyiyle kötünün savaşı işler
Dünyanın dengesi böyle kurulmuş.
Gücü yeten kullar güçsüzü dişler
Eşkıya mangası böyle var olmuş.

*Biri üzülürken gözü yaşlıyken
Birinin hoşuna gidiyor durum.
Yürünen yolları her an taşlıyken
Birinin başına vuruyor yorum.

*Sokakta geziyor boynu tasmalı
Bunun böylesini belden asmalı
Azıtmış çakallar artık susmalı
Yüreği olanlar çıksın ortaya.

*Seyirci olmuş dost görüp sandığım
Yan başına yine dön yan başına
Kara günde koşup her an andığın
Duymazdan gelince tükür kaşına.

*Ne dini kalmış ne vardır imanı
Kendi bacasından tüter dumanı
İyilik unutur geçer zamanı
Yanına varıp da banma aşına.

Dursun Yeşil –2009