JEHANGİR İSMAİL ŞİİRİ
Özbek dilinden Türk diline Vazira tercümesi
***
Papağan insanın sözünü söyler,
Bülbülse kendince ezgiler söyler.
Garipki papağan güller içinde,
Bülbül benim diye dava da eder.
*
Sırtına bakarsan altın gibi tas,
Ona ne istersen koyabilirsin.
İçi görünmezse belli de olmaz,
İçi dolu mudur, boş mu? Bilmezsin.
*
Helal, saf , mütevazi yaşa daima,
Geniş kavramlarla sen dünyaya bak.
Sen bir damla gibi olsan da ama,
Kalbin derya olsun her an uyanık.
***
Kalp kızgın olursa, taştan katıdır,
Aslında – o bir gül, yaşar, solamaz.
Bir acı söz ile kırılır eyvah,
Sonra dünyayla da, oyalanamaz.
Kayıt Tarihi : 27.12.2017 19:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!