Kerametten
Yağmurlu bir günde yürüyordum caddede.
Önümden gidiyordu şemsiyesiz bir mütesettire.
Benim şemsiyem ıslanmıştı rahmetten,
Onun elbisesine yağmur düşmüyordu kerametten.
...................................
Mütesettire: Başı örtülü kadın.
Berlin, 18 Eylül 2007.
Hüseyin AvdicKayıt Tarihi : 9.10.2007 12:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!